“And then it rained” is het vijfde en laatste album van Michael O’Neill op het Jazzmo label, waren zijn vorige albums altijd opgebouwd rond een vocalist en bestond het repertoire uit bekende jazz standards en popnummers, hier betreft het een instrumentaal gebeuren met originele composities van hem. Hij is een steunpilaar van de jazz scene in de San Francisco Bay Area hoewel zijn carrière ook een heel andere loop gehad zou kunnen hebben. Hoewel hij al jong begon met klarinet les moedigden zijn ouders hem aan om zijn interesse te verleggen naar de wetenschap, hij begon zijn opleiding dan ook met biologie als hoofdvak en muziek als tweede, maar ’s avonds speelde hij in jazzclubs. De muziek bleef toch aan hem trekken tijdens zijn studie aan de Texas A & M University, na twee jaar besloot hij zijn passie te volgen en een volledige carrière in de jazz na te streven.

Hij verhuisde naar San Francisco en nam les bij niemand minder dan saxofonist Joe Henderson terwijl hij speelde in dans- en salsa bandjes in de lokale clubs. Het duurde niet lang voor hij naam maakte, hij kreeg een 13 jarig contract in de Ritz Carlton in Half Moon Bay en een 7 jarig verblijf in Cetrella aan de kust. Hij speelde en nam op met grote namen als Idris Muhammad, Rodney Jones, Kenny Washington en vele anderen. Midden jaren ’80 begon hij te schrijven voor films hij maakte een succesvolle carrière met documentaires en televisie. Het verzoek om te componeren voor instituties als National Geographic en Discovery Channel bracht hem ertoe om een grote variëteit aan volks- en ethnische muziek te bestuderen, hij ontwikkelde de discipline om elke dag muziek te schrijven.

Zoals eerder vermeld speelde O’Neill graag met vocalisten, op zijn vorige album “Pacific Standard Time” zong Tony Lindsay die beroemd werd door het werk met Santana van 1995 tot 2015. Op de eerste drie albums van O’Neill zong de bekende Kenny Washington, hun samenwerking overspant een periode van meer dan 20 jaar met optredens op de San Jose en Monterey Jazz Festivals. Op dit album speelt O’Neill tenor-, alt en sopraansax en ook klarinet, hij heeft een warm en robuust geluid met een groot bereik. Hij wordt begeleid door toppianist Michael Bluestein die sinds 2008 lid is van de rock groep Foreigner en hij heeft ook diverse jazz albums gemaakt als leider. Drummer Jason Lewis is een veel gevraagd muzikant, hij speelde met grote namen als Gary Burton, James Moody, James Carter etc. Ook bassist Dan Feiszli speelde op tientallen albums.

Het openingsnummer is een prima entree van dit album “Port of Spain” schreef O’Neill jaren geleden in afwachting van een reis naar Trinidad, de melodie was oorspronkelijk bedoeld om gespeeld te worden op olievaten, hier hoor je de sopraansax en heerlijk pianospel in Caribische stijl. O’Neill is ook een verwoed surfer, voor hem zijn er sterke paralellen tussen het soleren met een jazz ritmesectie en surfen. Het nummer “Mavericks Samba” is dan ook een verwijzing naar de beroemde surf break bij Half Moon Bay in Noord Californië. Het titelnummer “And then it rained” is de muzikale omschrijving van O’Neill van een milde tropische middagstorm, het begint met een cello-achtige melodie op de gestreken contrabas waarna de melodie begint (oftewel de regen) dan volgt een wat sneller tweede deel op de sopraansax als de regen sterker wordt. “Four cornered circle” is een eerbetoon aan de muzikale mentors van O’Neill, met name John Coltrane. Zo hebben alle nummers een persoonlijk tintje zoals “One for Kenny”, geschreven voor zijn vriend Kenny Washington. Kortom dit album staat garant voor 100% luisterplezier, straight jazz met een gedegen ritmesectie en twee uitstekende solisten, de twee Michaels.

Jan van Leersum.